Met dit gegeven kijkt men mogelijk met weemoed terug naar de uierverbeteraar van de jaren negentig: Alfama’s Vincent.

Isabel
Fokster Mia Grasso kocht in 1986 haar eerste geit van familie de With uit Lexmond, Rebella. De moeder van deze geit, Bella, kwam bij de familie Clements uit Almkerk vandaan. Familie de With deed afstand van deze lijn vanwege een karige productie en vanwege de kleur. Rebella en Bella waren isabel.
Een aantal generaties verder terug, stuit je toch op interessante gegevens. Zo kom je Rissinger Geert tegen, de vader van Bella’s moeder, Gerdien.
Ook Iduna, de moeder van Gerdien, valt op in deze moederlijn. Niet vanwege haar rapport voor het exterieur – daarmee zou ze tegenwoordig niet eens meer in aanmerking komen voor het bokmoederschap – maar door haar productie en dan met name het eiwit valt ze in positieve zin op.
Dit geldt niet voor Bella en Rebella, die wat het eiwit betreft allebei onder drie procent zitten.

Geen krachtige benen, weinig eiwit
Mia Grasso vroeg in het begin van haar fokkerij advies aan mevrouw Verdoold uit Polsbroek. Verdoold fokte destijds met Sonja’s Sander. Grasso liet Rebella dekken door Sander.
Deze bok, een zoon van Tsjeppenbûrster Anne en Sonja 34, was niet zo groot, maar wel erg sterk gebouwd. De nakomelingen van Sander vielen op door hun goede melkuitstraling. Het waren dieren met inhoud en goedgevormde, sterke uiers. Een opvallend nadeel was dat de dieren niet al te krachtig op de benen stonden.
Zo ook Alfama’s Rebella 1, de dochter uit bovenstaande combinatie. Ze gaf duidelijk meer melk dan haar moeder, die overigens als een sierlijke geit werd omschreven, maar kwam evenals de moeder in het beenwerk kracht tekort. Uit de melkcontrole bleek ook dat het ontbreken van eiwit diep geworteld zat. Ook Alfama’s Rebella 1 kwam niet boven drie procent uit.
Vanuit de moederlijn kunnen we moeilijk zeggen dat er in de zoon een uier- en eiwitvererver schuilt. Pas drie generaties terug kom je in de moederlijn een melklijst tegen met eiwitten die er op lijken.
Het fundament van de eiwitvererving van Alfama’s Vincent lijkt dus door fokker Clements uit Almkerk gelegd. Maar daarmee doe je de vaderlijn tekort.

Groep van dochters van Sonja's Sander op de Provinciale geitenkeuring in Utrecht in 1989.

Interessante vaderlijn
Denis van de Krayenhoff (u leest het goed, met één n) was een fijn gebouwde, harde bok met uitstekende verhoudingen. Volgens mevrouw Verdoold beschikte hij over best beenwerk en mede daarom adviseerde ze Mia Grasso om Alfama’s Rebella 1 door Denis te laten dekken.
Maar er zijn meer redenen… In tegenstelling tot de moederlijn kom je bij de vaderlijn een aantal opmerkelijke namen tegen. Denis had als vader Dagobert, een volle broer van Leonard 1 en 2. De laatstgenoemde heeft in Friesland voor goede nafok gezorgd.
Dagobert was een zoon van Achilles en Berrien 2. Berrien 2 was een goed ontwikkelde, gelijnde geit. Haar uier was echter wat krap en ze had wat te korte ribben.
Achilles is een zoon van Sweachmer Egbert en Sonja 17. De Sonja’s kwamen we ook al in de moederlijn tegen. Het toeval wil dat Achilles een volle broer is van Sonja 34, de moeder van Sonja’s Sander.
Uiteraard vallen de Grietjes van Jongschaap uit Giethoorn het meest op in de afstamming.

Haar moeder, Grietje 34, was van uitzonderlijke klasse. Volgens Piet van Haperen uit Gilze, die al vanaf 1976 meedoet aan keuringen, hoort deze geit zeker bij de beste tien geiten ooit. Deze Gurbe-dochter werd in 1984 Nationaal Kampioen in Dronten.