WITFOKKER AAN HET WOORD |
Toon Lambregts uit Dinteloord.
Geitenfokker zonder poespas.
Door Jeroen de Vries
Toon Lambregts uit Dinteloord (Noord-Brabant) is een no-nonsense geitenfokker. Hij laat er geen ingewikkelde theorieën op los: Lambregts fokt zijn geiten op gevoel.
En wanneer je de top 100 melklijsten van de afgelopen jaren erop nakijkt, kun je stellen dat hij op deze manier succes heeft.
Vier melkgeiten en een geitenlam staan er op dit moment bij Lambregts in het hok. ‘Ik heb pas twee lammeren verkocht. Ik kies altijd één lam uit waar ik weer mee verder ga.’
Meer melk
De oudere geiten, Aagje en Floor, zijn geiten die afstammen van een Hircus-bok. Aagje is een geit met een enorme middenhand en een ruim uier. Op keuringen werd ze op dit laatste onderdeel nogal eens gestraft. Lambregts: ‘Dat gebeurt me wel vaak: Eerst werden mijn dieren lager geplaatst omdat ze te weinig melk vertoonden, nu doordat ze juist een te ruim uier hebben.’
Aagjes dochter Floor (vader: Hircus Russel) is op dat punt sterker. Ze is een hoogbenige en gerekte geit, zoals Lambregts zelf het graag ziet. ‘Hier heb je wel een geit aan het touw.’ Volgens Lambregts is Floor zijn beste fokgeit.
|
|
|
|||||||
Verbetering zoeken in de buurt
Lekker hun gang gaan |
|||||||
|
Keuring: saamhorigheid Lambregts gaat drie tot vier keer per jaar met zijn geiten naar de keuring. De eerste keuring van dit jaar was van geitenfokvereniging Sint Anna. ‘Het gevoel van saamhorigheid tijdens die keuring is erg groot. Op het moment dat ik met mijn geit in de ring kom, wil ik graag winnen en zorg ik dat ze zo goed mogelijk voor de dag komt. Maar ik gun een ander ook wel wat en op die dag voel ik dat het sterkst. Op bijvoorbeeld een nationale keuring is dat gevoel anders.’ Lambregts werd met zijn Noortje op de afdelingskeuring tweede, achter een jaarling van Van Haperen. Op de keuring Voorne-Putten, waar hij ook van de partij was, werd deze tweejarige geit kampioen. Lambregts gaat dit jaar zeker nog naar de Zuid-Nederlandse keuring, maar twijfelt over een deelname aan de nationale tentoonstelling in Kootwijkerbroek. ‘Ik ben wat huiverig voor de lange rit daar naartoe. Er is een keer een geit van mij tijdens een rit naar de keuring gesneuveld. Sindsdien ben ik een stuk voorzichtiger.’ |
Dit artikel is verschenen in augustus 2010 in "Geitenhouderij"